Sebenarnya, teman malas nak lompat tinggi nanti terkepik pula lebai teman terandas ke siling. Kisah perjuangan kemerdekaan ini ada dimuatkan dalam kedua-dua novel; 'KEMBANG TAK JADI...' dan 'ANAK PEREMPUAN KABARET'. Kisah berkenaan dengan novel ini ada dimuatkan di TKO juga.
Namun untuk penjernihan dan supaya slogan merdeka itu tidak diselewengkan oleh mereka yang tidak bertanggungjawab maka teman kekalkan perjuangan itu dalam lakaran karya di mana dan bila saja ada kesempatan; termasuk dalam novel.
Dalam masa yang sama tentangan penduduk pribumi pula menjadi-jadi. Ia turut disertai oleh tuk-tuk guru pondok serta alim ulama. Kemudian, golongan patriotik-demokratik MelayDeutro bergabung menuntut pembebaskan negara. Mereka bangkitkan kesedaran di kalangan orang MelayDeutro dengan bersikap anti-Brtitish. Mereka tubuhkan Kesatuan Melayu Muda dengan pemimpin penting seperti Dr. Burhanuddin Al-Helmi, Ibrahim Hj Yaakob, Mustapha Hussin, Ishak Hj Muhammad dan Ahmad Boestamam.
Pada 17 Oktober 1945 mereka tubuhkan Parti Kebangsaan Melayu Malaya dan meneruskan perjuangan untuk kemerdekaan Tanah Melayu dengan slogan ‘merdeka’nya.
Pada tahun 1946 baru Dato’ Onn serta pengikutnya di kalangan atasan dan pertengahan sebagai anak didik orang putih menubuhkan Parti Kebangsaan Melayu Bersatu. Slogan mereka ialah ‘Hidup Melayu’ dan mempunyai hubungan cukup baik dengan British. Sebagai pegawai tadbir kerajaan British mereka terikut-ikut dengan tradisi budaya orang putih yang suka enjoy dan minum-minum. Pada setiap malam minggu mereka ada ‘dancing’. Paling tidak pun di rumah tuan-tuan estet dan bercampur-gaul secara bebas dengan mem-mem orang putih sambil minum arak.
‘Sporting’nya orang putih ialah kerana tidak pernah cemburu dengan isteri atau pasangan mereka. Jadi, mem-mem ini mengambil kesempatan bercanda dengan pegawai-pegawai MelayDeutro ini. Ada yang terus ke ranjang sebab mem-mem ini sedar akan keistimewaan lelaki MelayDeutro.
Apabila timbul seruan merdeka, golongan aristokrat MelayDeutro ini tidak betah untuk menerimanya. Mereka sudah biasa enjoy, selain daripada bimbangkan golongan agama yang ingin menegakkan undang-undang syarak. Kebetulan kaum pribumi waktu itu masih dengan corak kampungnya, sementara kaum pendatang sibuk memunggah kekayaan negara.
Mereka memperkecilkan perjuangan Dr. Burhanuddin dan rakan-rakannya dengan mencemuh, ‘... membuat sebatang jarum pun tak pandai, nak merdeka!’
Pada tahun 1947, Dr. Burhanuddin Al-Helmi, Ghanapathi, Abdullah CD dan Miau Siu telah menghadiri Persidangan Asia di New Delhi, yang membincangkan gerakan kemerdekaan di banyak negara Asia. Apabila menyedari gerakan ini bakal mengancam kepentingan orang putih, British menubuhkan Malayan Union. Namun ia mendapat tentangan hebat di segenap lapisan masyarakat.
Maka lahirlah Pusat Tenaga Rakyat, iaitu gabungan parti politik kiri MelayDeutro dan Majlis Bergerak Serentak Malaya, iaitu parti kiri kaum pendatang. Mereka telah bercantum dan memperjuangkan kemerdekaan tanah air secara berperlembagaan. Hasilnya, mereka berjaya meminggirkan Parti Kebangsaan Melayu Bersatu yang pro-penjajah. Ini memberi tamparan hebat kepada British.
Gabungan ini telah mengutarakan sepuluh prinsip asas Perlembagaan Rakyat untuk sebuah negara merdeka. Namun British menolaknya. Sebaliknya, orang putih ini berpakat dengan Parti Kebangsaan Melayu Bersatu untuk mewujudkan Persekutuan Tanah Melayu. Dengan sendirinya ini telah menghancurkan cita-cita gabungan parti kiri.
Pada 20 Oktober 1947 mereka telah membuat bantahan besar-besaran di seluruh negara. Ia telah melumpuhkan seluruh pentadbiran British buat seketika.
Apabila melihatkan kepentingan mereka terjejas, Parti Kebangsaan Melayu Bersatu pun menghasut British. Maka pada 18 Jun 1948, Undang-undang Darurat diisytiharkan. Semua parti politik diharamkan dan dua hari kemudian para pemimpin yang memperjuangkan kemerdekaan ditangkap dalam Ops-Tangkap dan dipenjarakan.
Di antara mereka ialah Ishak Hj Muhammad, Ahmad Boestamam, Ustaz Abu Bakar Baqir, Cikgu Sabrun. Osman Bakar, Cikgu Muda, Cikgu Hamid, Ustaz Yahya Nasim, Taharuddin, Kamaruddin, Bizar Ahmad, Sutan Djenain dan Khatijah Ali.
Anehnya, tidak seorang pun pemimpin dan ahli Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu yang ditangkap. Sebaliknya, Undang-undang Darurat ini telah menjadi batu loncatan kepada parti ini untuk terjun ke gelanggang politik Tanah Melayu tanpa saingan di bawah tajaan British.
ikanlepu: Kesemua pejuang itu dipenjarakan 7 tahun dan dibebaskan setelah segala-galanya disiapkan termasuk draf perlembagaan oleh Lord Reid. Itupun mereka masih terikat dengan syarat tidak boleh bergerak dalam politik - jika tidak mahu ditahan semula.
Namun untuk penjernihan dan supaya slogan merdeka itu tidak diselewengkan oleh mereka yang tidak bertanggungjawab maka teman kekalkan perjuangan itu dalam lakaran karya di mana dan bila saja ada kesempatan; termasuk dalam novel.
Pada 17 Oktober 1945 mereka tubuhkan Parti Kebangsaan Melayu Malaya dan meneruskan perjuangan untuk kemerdekaan Tanah Melayu dengan slogan ‘merdeka’nya.
Pada tahun 1946 baru Dato’ Onn serta pengikutnya di kalangan atasan dan pertengahan sebagai anak didik orang putih menubuhkan Parti Kebangsaan Melayu Bersatu. Slogan mereka ialah ‘Hidup Melayu’ dan mempunyai hubungan cukup baik dengan British. Sebagai pegawai tadbir kerajaan British mereka terikut-ikut dengan tradisi budaya orang putih yang suka enjoy dan minum-minum. Pada setiap malam minggu mereka ada ‘dancing’. Paling tidak pun di rumah tuan-tuan estet dan bercampur-gaul secara bebas dengan mem-mem orang putih sambil minum arak.
‘Sporting’nya orang putih ialah kerana tidak pernah cemburu dengan isteri atau pasangan mereka. Jadi, mem-mem ini mengambil kesempatan bercanda dengan pegawai-pegawai MelayDeutro ini. Ada yang terus ke ranjang sebab mem-mem ini sedar akan keistimewaan lelaki MelayDeutro.
Apabila timbul seruan merdeka, golongan aristokrat MelayDeutro ini tidak betah untuk menerimanya. Mereka sudah biasa enjoy, selain daripada bimbangkan golongan agama yang ingin menegakkan undang-undang syarak. Kebetulan kaum pribumi waktu itu masih dengan corak kampungnya, sementara kaum pendatang sibuk memunggah kekayaan negara.
Mereka memperkecilkan perjuangan Dr. Burhanuddin dan rakan-rakannya dengan mencemuh, ‘... membuat sebatang jarum pun tak pandai, nak merdeka!’
Pada tahun 1947, Dr. Burhanuddin Al-Helmi, Ghanapathi, Abdullah CD dan Miau Siu telah menghadiri Persidangan Asia di New Delhi, yang membincangkan gerakan kemerdekaan di banyak negara Asia. Apabila menyedari gerakan ini bakal mengancam kepentingan orang putih, British menubuhkan Malayan Union. Namun ia mendapat tentangan hebat di segenap lapisan masyarakat.
Maka lahirlah Pusat Tenaga Rakyat, iaitu gabungan parti politik kiri MelayDeutro dan Majlis Bergerak Serentak Malaya, iaitu parti kiri kaum pendatang. Mereka telah bercantum dan memperjuangkan kemerdekaan tanah air secara berperlembagaan. Hasilnya, mereka berjaya meminggirkan Parti Kebangsaan Melayu Bersatu yang pro-penjajah. Ini memberi tamparan hebat kepada British.
Gabungan ini telah mengutarakan sepuluh prinsip asas Perlembagaan Rakyat untuk sebuah negara merdeka. Namun British menolaknya. Sebaliknya, orang putih ini berpakat dengan Parti Kebangsaan Melayu Bersatu untuk mewujudkan Persekutuan Tanah Melayu. Dengan sendirinya ini telah menghancurkan cita-cita gabungan parti kiri.
Pada 20 Oktober 1947 mereka telah membuat bantahan besar-besaran di seluruh negara. Ia telah melumpuhkan seluruh pentadbiran British buat seketika.
Apabila melihatkan kepentingan mereka terjejas, Parti Kebangsaan Melayu Bersatu pun menghasut British. Maka pada 18 Jun 1948, Undang-undang Darurat diisytiharkan. Semua parti politik diharamkan dan dua hari kemudian para pemimpin yang memperjuangkan kemerdekaan ditangkap dalam Ops-Tangkap dan dipenjarakan.
Di antara mereka ialah Ishak Hj Muhammad, Ahmad Boestamam, Ustaz Abu Bakar Baqir, Cikgu Sabrun. Osman Bakar, Cikgu Muda, Cikgu Hamid, Ustaz Yahya Nasim, Taharuddin, Kamaruddin, Bizar Ahmad, Sutan Djenain dan Khatijah Ali.
Anehnya, tidak seorang pun pemimpin dan ahli Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu yang ditangkap. Sebaliknya, Undang-undang Darurat ini telah menjadi batu loncatan kepada parti ini untuk terjun ke gelanggang politik Tanah Melayu tanpa saingan di bawah tajaan British.
ikanlepu: Kesemua pejuang itu dipenjarakan 7 tahun dan dibebaskan setelah segala-galanya disiapkan termasuk draf perlembagaan oleh Lord Reid. Itupun mereka masih terikat dengan syarat tidak boleh bergerak dalam politik - jika tidak mahu ditahan semula.
